Woensdagochtend tochtje

Via Driel en Heteren over de brug richting Oosterbeek. Net voor Oosterbeek richting noord gefietst via knooppunt 38 en 39. Langs het war cemetery. Bijzonder mooie route dwars door de bossen heen. Ook erg steil op sommige punten, maar toch steeds boven de 10 km per uur kunnen fietsen. Achteraf bezien moeten de hellingen in Frankrijk dus helemaal steil geweest zijn, want daar was op veel momenten 8 à 9 kilometer per uur het maximaal haalbare. En bovendien veel en veel langer. 

Het is herfst dus op veel stukken was het pad nauwelijks nog te zien. Wel mooi natuurlijk. Verder via schaarsbergen boven Arnhem langs gefietst ( knooppunten 45,46 47 en 48). Op gegeven moment kom je dan uit bij het openluchtmuseum. Vanaf het openluchtmuseum de schelmseweg verder afgereden waarna je bij moscowa uitkomt. Vanaf daar naar beneden gereden door de stad; oude brug; gelredome; ohra gebouw en toen weer thuis. 36,06 kilometer gefietst, 1 uur en bijna 48 minuten met een gemiddelde snelheid van 20,05 km/ uur. Op het eind toch wel enigszins vermoeid maar verder goed te doen. Prachtige tocht en absoluut voor herhaling vatbaar.  Geen foto's dit keer. Dat doen we de volgende keer weer.  

Almelo (24 aug. '13)

De dag begon niet erg goed: terwijl ik van plan was zo rond half tien op de fiets te stappen, belde Simone me op dat tijdstip wakker. Simone had de jongens naar Keulen gebracht voor een weekend Gamescom. Ze was net na zessen vertrokken en al bijna weer terug! Ik had geen goede kaart van oost-Nederland dus die wilde ik op de heenweg eerst even kopen bij de ANWB winkel, maar Simone deed dat meteen even; ze kwam er toch bijna langs. Ook de tassen moesten nog weer op de fiets, en alles inpakken. Niettemin toch om half elf redelijk fris op de fiets gestapt.

Geen wielrenners, 11.45

De route begon via de Posbank (emmapyramide) waar we op vrijdag avond verzamelen voor het hardlopen. Met andere woorden flink klimmen! En helemaal lekker wakker was ik nog niet, dus op dat punt was ik al helemaal bezweet. Bovenop gekeken op de knooppuntenkaart en daar kom ik toevallig een van de medehardlopers tegen. Ben even zijn naam kwijt (vul ik later wel in), en daar nog een tijdje mee staan kletsen. Vanaf knooppunt 67 ging het eerste stuk helemaal dwars door het bos richting Dieren. Erg mooie fietspaden! Je komt bijzonder weinig anderen tegen; op de Emmapyramide is dat overigens wel anders: het stikt er van de wielrenners. Maar de bospaden zijn te smal om hard te fietsen, en daar was het een stuk rustiger. De knooppunten volgen voert je langs de mooiste fietspaden, maar je rijdt wel enorm veel om, zeker als ik het nu achteraf op de kaart bekijk. .

Warnsveld, kwart voor 2.

In Dieren kom je weer uit het bos; pal door het plaatsje heengefietst, langs de Spelerij. Nooit geweest, maar het zag er erg leuk uit. Vanuit Dieren met een enorme zigzag naar Brummen; knooppunten 94 naar 42. En weer verder naar Zutphen, ook via de toeristische route. Naast Zutphen ligt Warnsveld. Daar voor de eerste keer gaan zitten om bij te komen, wat te eten en te drinken. Lekker op een klein pleintje op een bankje rondom een boom gaan zitten.  
Daar had ik er precies 50 kilometer op zitten.  Ruim een kwart meer dan de snelste route vanuit Arnhem. Kwart voor twee.In Warnsveld loopt iedereen in pak, althans de mensen die ik gezien heb. Er zal wel een grote bruiloft oid geweest zijn. Het was ook geen zondag tenslotte.

Net achter Lochem, N346. Half drie.

De tijd was inmiddels aardig opgelopen, dus het werd tijd om kilometers te gaan maken en niet meer de knooppunten te volgen. Dus: langs de N346 naar Lochem en Goor. Een lange rechte weg, die qua omgeving overigens wel erg mooi was. De temperatuur was behoorlijk opgelopen tot zo'n 26 graden en daar had ik best last van. Mijn kop begon ook te verbranden en al met al ging het behoorlijk moeizaam op dat punt. Maar aan alles komt een eind, dus op gegeven moment kwam ik aan bij Lochem. Daar valt niet veel over te vertellen.

Na Lochem verder de N346 gevolgd. Het stuk tussen Lochem en Goor is ca. 13 km; op ongeveer 6 km voor Goor ben ik toch maar even gaan zitten op een bankje om wat bij te komen. Ik zat op 75 km totaal en 25 gefietst sinds de vorige stop. Ik zat er best doorheen op dat punt. Vrij kort daarna ben ik van de provinciale weg afgegaan bij knooppunt 36. Vanaf daar langs Markelo, het buurtschap Schoolbuurt, naar Elsenerbroek richting Enter. Via de knooppunten, dus weer heel wat extra kilometertjes erbij opgezet. Toch ging het hier al weer een stuk beter. Het landschap is erg mooi en afwisselend. Ook Enter is mooi en op het oog erg welvarend. Het is tegelijk wel heel erg aangeharkt en opgeruimd. Ik zou er niet willen wonen. 

Het laatste stuk naar Almelo ben ik via Bornerbroek gefietst. Zo rond kwart over 4, half 5 Almelo binnengefietst. Langs het stadion. ik ben eerst nog op de bonnefooi gefietst in de hoop ergens een bekend punt te zien. Dat kwam niet, dus uiteindelijk de telefoon gepakt om het laatste stuk te vinden. Dat ging vlot; eenmaal fout gegaan, maar daarna snel weer de weg teruggevonden. Om kwart voor vijf aangekomen.

Stats: Trip: 105,97 km. 5.20.58 op de fiets gezeten. Gem. snelheid: 19.81 km/u. Max; 33,34 (ik zou niet weten waar). Vergelijk dat met de opgegeven route van Googlemaps: 83 km totaalafstand met de fiets!

Dagje door Rome

Woensdag 17 juli 2013

Omdat Simone's moeder bij ons op de camping was, konden Simone en ik samen een dagje Rome doen. Zo rond een uur of elf zijn we richting Rome gereden, met de auto. In eerste instantie was het nog even zoeken naar een goede parkeerplaats, zeker omdat het verkeer in Rome behoorlijk druk is. Toch konden we de auto al snel kwijt in een heel grote, ondergrondse parkeergarage bij Villa Borghese. Die was heel rustig, met lekker ruime plekken. Voor Italiaanse begrippen een dure garage (2 euro/uur; tweemaal zo duur als op straat) maar dat is nog steeds goedkoper dan in Arnhem. Bovendien een veilig gevoel. Er stond nog 1 andere Nederlander; verder geen enkel ander Nederlands kenteken in Rome gezien. Toch valt het rijden door de stad mee; het is druk maar heel goed te doen. 
Vanuit de parkeergarage  kwamen we na een lange ondergrondse tunnel uit bij het metrostation Spagna. De uitgang was direct bij de Spaanse trappen om de hoek.

Toch maar snel even de Spaanse trappen en de fontein van Bernini daaronder bekeken en toen richting het Piazza del Popoli. Op het Plein staan drie kerken; daarvan wilde ik de S. Maria del Popolo nogmaals in om de Chigli kapel van Bernini te zien, maar helaas: kerk was gesloten tot 4 uur. Poging drie dus ook niet gelukt. 
De andere twee kerken zijn de S.Maria in Montesanto en de S.Maria dei Miracoli. Deze laatste zijn we ingegaan. Mooie kerk, maar niet superbijzonder.Wel mooi zijn de beelden achter het altaar die naar voren komen en afbeelding van de maagd Maria 'vasthouden'. 

Vanuit het Piazza del Popoli zijn we de Porta Popolo onderdoor gegaan naar het Flaminia. De poort is echt een scheiding tussen het mooie, klassieke Rome, en de drukke moderne stad. Op Flaminia rijden bussen, auto's en trams af en aan. Met de metro zijn we richting Termini gegaan, en vandaar uit via de Via Cavour richting de Santa Maria Maggiore, een van de grotere en belangrijkere kerken van Rome. (wikipedia). Op de Via del Esquilino wat gegeten (pasta con ragout, lekker maar de fettucini was niet vers) en daarna de kerk bekeken. Mooi. 

Achter de S.Maria Maggiore hebben we de Via Merulana genomen. Daar in een klein winkeltje wat water gekocht. Dan door het park langs de viale del Monte Oppio, Om vervolgens toch onverwacht bij het collosseum terecht te komen. Deze links gepasseerd en via de Via san Giovanni in Laterano naar de San Clemente gelopen. Dit is de kerk met drie lagen: de huidige kerk uit de 11e eeuw; daaronder zijn opgravingen van de kerk daarvoor uit de 4e eeuw en daar weer onder een kerk, of eigenlijk tempel voor de mithras cultus uit de 2e eeuw. (wikipedia). Het is mooi, maar vooral bijzonder. 

Na de San Clemente zijn we terug gelopen langs het collosseum; langs de Via del Fori Imperiali en het forum naar de san Marco kerk. Ook mooi, maar niet erg bijzonder. Na de San Marco kerk zijn we doorgelopen naar de Gesu kerk; deze is wel heel bijzonder. Met name het plafond dat bijna letterlijk naar je toekomt maakt indruk. Er stond een spiegel opgesteld waarmee je het geheel nog beter kon zien. Erg mooi.

Als je in Rome loopt, kom je altijd wel onverwachte dingen tegen. Zo kwamen we langs de Area Sacra op het Largo di Torre Argentina. In de capitoolgids lazen we dat dit de

plaats is waar Julius Caesar vermoord is in 44 v. Christus. Er is een opvangcentrum voor straatkatten en we zagen inderdaad meerdere straatkatten tussen de ruïnes scharrelen.

Als laatste hebben we het Piazza Navona bezocht met de Sant'Agnese in Agone. Op het Piazza zelf was het erg druk, maar dat is nooit vervelend. Vanuit het Piazza Navona zijn we teruggelopen naar de Spaanse trappen. Onderweg kwamen we nog een drietal zuilen tegen die ik zo snel niet kon plaatsen. Even zoeken dus welke het precies waren! 

Al met al een heerlijk dagje Rome en heel veel af kunnen strepen wat we nog niet gezien hadden. Eindconclusie is altijd: we moeten nog een keer terug om de rest te zien!

Kijk, dit is nog eens een stoer verhaal: http://por.lindad.nl/Porcelijn-Romereis.pdf

Een verslag van een gezin met kleine kinderen dat op de fiets naar Rome gaat. Inspirerend!

Dag 3. Arnhem-Haarlem-IJmuiden-Oegstgeest en terug

Best goed geslapen op het matras op zolder; Laurens had duidelijk minder goed geslapen, hij had veel wakker gelegen en was nog niet helemaal goed wakker. 

Joost hoefde pas om 9 uur de deur uit, dus we hadden gelukkig redelijk ruim de tijd en we konden Wieneke en de kinderen nog zien voor we vertrokken. Net voor negen uur zijn we op de fiets gestapt voor de terugreis. Meteen merkten we al dat de wind heel gunstig stond: pal in de rug! Heerlijk. We fietsten eerst dwars door Leiden heen richting Leiderdorp en daarna langs de Oude Rijn. Het pad slingerde langs de rivier; best prettig fietsen. 

Vervolgens fietsten we via Alphen aan de Rijn en Bodegraven richting Woerden. In Woerden zijn we even gestopt om even uit te rusten en iets te eten. Daar hadden we er al weer circa 50 kilometer op zitten. Het ging echt veel sneller dan de dagen ervoor. Vanuit Woerden fiets je via Vleuten Utrecht Leidsche Rijn binnen en dan staan er dus totaal geen fietsbordjes meer. En dan kom je dus behoorlijk aan het zoeken en ben je blij dat je een kompasje op je fiets hebt zitten, zodat je in ieder geval weet dat je in de goede richting fietst - naar het Oosten. Na een tijdje kom je dan weer goed uit en in zijn we in Utrecht gekomen. Daar stonden we op de kaart te kijken en werden we zomaar geholpen door iemand die ook fietste. Hij kon ons vertellen welke kant we op moesten om weer aan de andere kant van Utrecht te komen. Op het bordje waar we bij stonden, stond Zeist namelijk wel aangegeven maar dat leek niet gunstig qua richting. En dat was dus ook zo. Aardige mensen kom je toch tegen op de fiets! Door Utrecht kwamen we ontelbaar veel stoplichten tegen, maar op gegeven moment zaten we op de goede route richting Zeist. Tijd om wat te eten; in Bunnik was alles dicht, dus toen zijn we doorgegaan naar Zeist. We passeerden Slot Zeist opnieuw en in de grote winkelstraat daar zijn we weer bij een snackbar gestopt: Broodje Seyst.(weer hamburger, patat en cola). Het leuke is, dat ook daar weer volop belangstelling was voor waar we naar toe gingen en werden we ook weer geholpen met de richting.  (vanaf hier geen foto's meer telefoon was vol).

Na Zeist was het buffelen; de vermoeidheid sloeg toe maar met die meewind ga je vanzelf hard fietsen. We zaten de hele tijd zo rond de 26 km per uur. Uiteindelijk net zo zwaar dus als 18 km per uur met tegenwind. Na Zeist komt het rijtje Driebergen (weer seminarie gepasseerd) - Doorn - Leersum - Amerongen - Elst en Rhenen. Bij Rhenen op dezelfde plek weer de brug over en het laatste stuk op de eindeloze dijk gefietst. Dat was nog ruim 20 kilometer. En die was best zwaar: veel zadelpijn en omdat je al bijna thuis bent, ging het tempo er absoluut niet af.Op ongeveer 10 kilometer zijn we een laatste keer gestopt; helaas was alle water al op (volgende keer extra bidons of flessen water meenemen!) en we hebben sultana's gegeten. Omgeveer half vijf kwamen we aan. Op de parkeerplaats zagen we Simone's auto al staan. Ik was helemaal kapot toen we aankwamen. 

Stats: totaal gefietst: 304,96 km. 15 uur en 33 minuten effectief gefietst. Gemiddelde snelheid: 19.59 km/u. Maximum: 31.79 km/u. En dit is de route:

Dag 2. Arnhem-Haarlem -IJmuiden-Oegstgeest en terug

Dag 2. 30 juni 2013

Prima geslapen bij Ad en Corrie. Lekker uitgebreid ontbeten. Pappie heeft mijn ketting gesmeerd en ook nog even snel de fiets een beetje schoongemaakt. Altijd prettig!

Rond half twee zijn we met zijn vieren op weg gegaan naar IJmuiden voor de verjaardag van Sepp's 1e verjaardag. Leuk tochtje; dit stuk heb ik vroeger eindeloos vaak gefietst, zowel naar school als later ook naar de oefenruimte op de Vergierdeweg in Noord. Het weer zat helemaal mee; erg zonnig. De eerste dag was helemaal bewolkt geweest maar desondanks was mijn kop behoorlijk rood 

geworden. Van mijn vader kon ik een pet lenen en dat was ook echt wel nodig. 

Zo rond half drie kwamen we aan in IJmuiden waar Simone en Isabella al waren. (die waren overigens eerst naar tante Ria geweest die een nachtje in het ziekenhuis had doorgebracht vanwege een allergische reactie op zalm; het ging weer goed met haar). Gezellig gehad op de verjaardag al zijn we na 5 kwartier al weer vertrokken.

Van IJmuiden naar Oegstgeest kun je vrijwel de gehele route door de duinen fietsen en dat hebben we ook gedaan. Even verderop bij Sebas en Saskia langs de Herenduinweg richting zee begint een nieuw fietspad door de duinen wat slingerend naar Parnassia gaat. Prachtige route, al is doorfietsen er niet bij. Heel bochtig en ook erg veel wandelaars en andere fietsers. In het gebied kwamen we ook oerossen tegen die doodgemoedereerd langs het pad lagen te herkauwen. 

We zijn op gegeven moment wel verkeerd gefietst waardoor we in Santpoort Noord uitkwamen. Daarna kwamen we langs het vogelmeer, Parnassia en voor je het weet ben je weer in Zandvoort langs de boulevard. Het was er behoorlijk druk, wat op zich niet gek was gezien het mooie weer op zondag. Bij de Zandvoorter (recht onder Bouwes) hebben we een joekel van een hamburger gegeten. De tent heette de Zandvoorter maar het had net zo goed de Amsterdammer kunnen heten; personeel was 100% Amsterdams. 

Op de boulevard Paulus Potter een paar mooie foto's van de zee gemaakt. Laurens fietst de weg weer op en een of andere halve gare buikige wielrenner begint te roepen. Hij kon er makkelijk langs maar dat zag hij toch anders. We hebben hem nog wat nageroepen maar ik vraag me af of hij het hoorde. Achterlijke. 

Het stuk naar Langevelderslag was zwaar. Heel harde tegenwind en daar hadden we niet op gerekend. We hebben het hele eind achter elkaar gefietst. Daarna nog een zelfde stuk naar Noordwijk. In Noordwijk zijn we afgezwaaid richting Leiden. Al vrij snel kwamen we bordjes Oegstgeest tegen. Het laatste stuk ging langs het Oegstgeesterkanaal; onder de A44 door en achteraf waren we toen al vlak in de buurt. Toch nog even door Oegstgeest gezocht, maar het is gelukkig niet groot. Om goed 7 uur kwamen we aan bij Joost en Wieneke. Die dag hebben we in totaal zo'n 60 kilometer gefietst, waarvan ca. 13 km naar IJmuiden en 47 naar Oegstgeest. Ik had verwacht dat het korter was. De gemiddelde snelheid was flink gedaald door alle tegenwind tot 18,4 zo'n beetje. Toch waren we nog behoorlijk fris toen we aankwamen. Dat viel helemaal niet tegen. 

Dag 1: Arnhem-Haarlem- IJmuiden-Oegstgeest en terug

Dag 1, 29 juni 2013

Laurens heeft net zijn eindexamen gedaan (en gehaald!) dus leek het me een leuk idee om eens samen met hem alleen wat te ondernemen. In Frankrijk bedacht ik me dat het leuk zou zijn om samen een flinke fietstocht te ondernemen. Ik stelde toen ik terug was voor en hij had er meteen zin in. 

Zaterdagochtend om goed negen uur zijn we vertrokken. Laurens fietste meteen weg in een tempo waarmee hij naar school fietst; dat was behoorlijk aan de snelle kant. Via Driel zijn we langs de Rijn gefietst tot Rhenen. Je fietst dan langs de rivier zonder enige beschutting. Het waaide behoorlijk dus stevig doortrappen. Wat je niet zo weet, is dat er nog aardig wat steenfabrieken zitten. Kleintjes, maar ook twee locaties van Wienerberger. Aan de overkant zie je ook meerdere grote fabrieken liggen waarvan je geen idee hebt wat er gemaakt wordt. Ook een klein stuk heel hobbelig fietspad wat uit twee sporen bestond. Aan de overkant van de Rijn zie je Rhenen heel mooi liggen. Rhenen ligt heel mooi hoog tegen een stuwwal aan. Over de brug en meteen er onderdoor.

Bij Rhenen de Rijn aan de bovenkant gevolgd. Vervolgens langs de provinciale weg langs de Utrechtse Heuvelrug: Elst, Amerongen en uiteindelijk in Zeist. In Doorn zijn we voor de eerste keer gestopt na een kilometer of 40. In Zeist  stonden we onverwacht voor slot Zeist; erg mooi en veel groter dan verwacht. Vanaf Zeist hebben we zoveel mogelijk de landelijke fietsroute LF4 gevolgd. Deze gaat dwars door de stad Utrecht heen. Helaas was daar maar beperkte bewegwijzering dus we raakten de route een paar keer kwijt. Ik ken de weg in Utrecht een beetje en we kwamen weer goed uit. Na Utrecht het Amsterdam-Rijnkanaal gevolgd tot Breukelen. Laurens kreeg last van spierpijn/kram in zijn benen dus daar hebben zijn we even bijgekomen in een bushokje, recht tegenover het hoofdkantoor van Structon. In Breukelen hadden we het idee om bij die grote van der Valk wat te gaan eten, maar net daarvoor zat een klein snackbarretje: Ed Kroket. Ook lekker en het andere voordeel is dat je je fiets goed in de gaten kunt houden. Hamburger, patat en cola. We hadden toen bijna 80 km in de benen zitten, dus nog een kleine 40 te gaan. 

Aan de andere kant van de A2 ga je een heel ander landschap in: Polder! Redelijk wat tegenwind ook hier omdat het een compleet lege vlakte is. Je komt al snel in steeds bekender gebied: Wilnis - Aalsmeer - Uithoorn - Hoofddorp. Het laatste stuk over de Geniedijk tot Vijfhuizen. We zijn aangekomen om 16.45u; het was 117 km en we hebben gemiddeld 19,6 km gemiddeld gefietst wat helemaal niet tegenviel  gezien alle tegenwind. 

Toulouse - Bordeaux. Dag 5. Castillones - st. Brice

Dinsdag 21 mei

's ochtends de rekening gekregen. € 975,- Dat was dan wel weer even slikken. Ontbijt was prima; ik heb bewust heel veel gegeten om niet flauw van de honger te worden tijdens het fietsen. Dat is me overigens tijdens de hele fietstocht niet gebeurd. Deze dag fietst Sander weer mee; ook deze dag zit voor zo'n 80 kilometer in de planning. Vandaag naar Sauveterre-de-Guyenne. Daar is nog geen hotel geboekt, maar we verwachten dat het geen grote problemen zal geven. Het eerste stadje dat we aandoen, Eymet, blijkt ook een Bastidestadje te zijn tot Reinouts verrassing. Het is een heel mooi stadje al is het weer die dag wel wat druilerig.  

Vervolgens fietsen we door langs het riviertje de Dropt en komen we door Allemans du Dropt en Monségur waar we wat eten. Ook Monségur is een bastidestad. De overkapping is eind 19^e eeuws en van gietijzer. Erg mooi. Aan het marktplein gegeten bij de enige open eetgelegenheid. Spaghetti; binnen no-time heb ik het op en eet daarna ook het bord van Rob verder leeg. Lekker! Dat is zo rond half drie. Op gegeven moment wachten weop de achterblijvers; Rob, Reinout en Sander even iets verder op dan ik onder een boom. Na een paar minuten komen twee honden naar buiten die flink blaffen tegen de mannen. Ze doen niks totdat er weer doorgefietst wordt en een van de honden Rob in zijn kuiten bijt. Rotbeest.

Op weg naar Sauveterre-de-Guyenne merken we dat Ezrah achterblijft. Een vrouw in een auto stopt en zegt tegen Reinout dat iemand van ons problemen heeft met de fiets. Reinout fietst terug; Rob en ik blijven wachten. Het duurt lang, dus Rob en ik fietsen ook terug en komen na zo'n 2 kilometer Reinout tegen. Ezrah blijkt een lekke band te hebben en Martijn is bezig deze te plakken. Rob, ik en Reinout fietsen vast door naar Sauveterre-de-Guyenne  en wachten daar. Op het marktplein aangekomen zie ik dat Martijn en Sander al een flink aantal keren hebben proberen te bellen. Ik bel terug en Ezrah's band is niet meer te repareren. Via de VVV gaan we op zoek naar een fietsenmaker om zowel een binnen als buitenband te kopen. Sander, Martijn en Ezrah lopen ondertussen richting Sauveterre-de-Guyenne want er valt compleet niet meer op te fietsen. Later blijkt dat het loopvlak van de achterband werkelijk volledig versleten is. Rob gaat ondertussen op zoek naar een band en korte tijd later is alles geregeld: hotel gevonden en binnen- en buitenband aangeschaft.  Zodra de rest aankomt gaat Martijn onverdroten aan de slag. Helaas gebruikt hij de opgelapte oude binnenband die uiteindelijk toch helemaal op blijkt te zijn. De dag erna moet hij dan ook alsnog helemaal vervangen worden. Het hotel ligt 5 kilometer buiten de stad in st.-Brice tegen een oud wijnkasteel aan. Vanuit Sauveterre blijkt een rechtstreeks fietspad  te lopen  naar Bordeaux. Dat is een opgeheven spoorlijn van 55 kilometer land die geasfalteerd is. Perfect fietsen dus!

Zo tegen 18.00 komen we aan bij het hotel. Prima, modern hotel met ruime schone kamers. Aldaar gegeten, best lekker - niet super. Daarna nog even wat gedronken en ook de kaarten bijgewerkt. Helaas kon ik de slaap niet vatten en heb ik tot ruim 2 uur wakker gelegen.  

Toulouse - Bordeaux. Dag 4. Cancon - Castillones

Maandag 20 mei

Wederom goed geslapen. Lekker ontbijtje gehad: opnieuw vooral veel zoetigheid maar dat is prima. Sander besloot vandaag niet mee te fietsen met de rest maar de rechtstreekse route te nemen naar de volgende slaapplaats: Castilonnès. Castilonnès ligt ongeveer 20 km ten noorden van Cancon; de rest fiets langs een aantal bastidestadjes in de omgeving. Zo rond kwart voor tien vertrokken: eerst een lang stuk naar beneden gefietst naar Monflanquin. Prachtig stadje, 11.15 aangekomen. Het ligt op een heuvel, maar de klim was bij lange niet zo zwaar als de klimmetjes van de dag ervoor. Minder steil, minder lang. Ook de gewenning treedt op. Om 13.30 komen we bij de tweede aan, Monpanzier. Monpanzier ligt ook hoog en we komen aan na een lange maar niet heel steile klim. Ook erg sfeervol. Prachtig vergezicht vanaf het plein achter de kerk.  In de kerk was een boomstam waar je als alternatief voor een kaarsje aansteken een soort grote punaise in kon slaan. Daar heerlijk gegeten, een

enorme hamburger die onwaarschijnlijk lekker was. Wel een beetje regen gehad tijdens

het eten, maar verder best redelijk weer. Teruggefietst langs dezelfde weg in eerste instantie richting Villeréal. Halverwege hebben we een hunebed bezichtigd. Net

daarvoor nog een kleine regenbui gehad en daarom mijn windjack aangetrokken. Villereal bereiken we tegen 16.00u. Dat is een heel ander stadje qua sfeer: ze lijken qua bouw en indeling heel veel op elkaar, maar deze maakt een verlaten indruk. Niks aan. Marktoverkapping is wel heel oud en ook de kerk is erg mooi. We gaan snel weer door en bereiken iets na 17.00u. Castilonnès, waar Sander ons opwacht op het marktplein. We hebben dan zo'n 75 kilometer gefietst. De boeking via booking.com blijkt verkeerd gegaan; er werd pas na lang bellen en kloppen opengedaan. Het blijkt dat normaal gesproken het hotel op maandag niet open is. Vaag verhaal, want welk hotel gaat nu op maandag dicht? Uiteindelijk blijken er kamers te zijn en kunnen we ook gewoon eten. Het is een prachtig hotel in een pand uit midden 18^e eeuw. Ik heb eerst een uitgebreide douche genomen (in Cancon overgeslagen!) en daarna in de heerlijke tuin gezeten. ; lekker Leffe blond gedronken. Daarna gegeten met zijn allen aan een grote ronde tafel. Ongelooflijk heerlijke avond gehad: heel erg veel gelachen en ontzettend lekker gegeten. Beste uiensoep ooit en rode vis uit de oven. Daarna op het balkon nog wat meer gedronken en tegen half twaalf naar bed toe. 

Toulouse - Bordeaux. Dag 3. Montauban - Cancon

ZONDAG 19 MEI
Super goed wakker geworden. Wel een beetje ongerust of de fiets er nog stond: die kon niet op een afgesloten plek staan dus stond hij vast aan de balustrade voor de kamer. Gelukkig niets aan de hand. De band van Rob was ook nog helemaal in orde. We kunnen dus goed op weg voor de zwaarste dag van de tocht: minimaal 120 km en omdat de dag ervoor ook al zo uitgelopen was qua kilometers vreesde ik dat het nog wel een behoorlijk stuk langer zou kunnen worden. Ontbijt was prima: simpel maar ruim voldoende.Zo rond 9 uur vertrokken.De route voerde langs allerlei leuke plaatsjes zoals een sluisje. 

Tegen een uur of elf aangekomen in Moissac: geen Bastidestadje. Het was heerlijk weer; lekker zonetje en uiterst aangename sfeer in het stadje. We hebben ter plaatse wat eten gekocht, koffie gedronken, kerkje bezocht en na ongeveer een uur weer doorgefietst. Echt een stadje dat een bezoek waard was!

Het tweede deel van deze dag was veruit het zwaarst: 4 heel stevige klimmetjes. Iedere keer bovenaan helemaal kletsnat bezweet aangekomen. Ezrah deed het een stuk rustiger aan dus kon ik goed bijkomen tijdens het wachten. Dat ging snel: ik was binnen 10 minuten weer behoorlijk hersteld. Na de klimmetjes kwam een deel door het dal. Dat had lichter moeten zijn, maar helaas: tegenwind. En stevig ook zo'n 20 kilometer achter elkaar. Ergens halverwege zijn we nog een valse hond tegengekomen die eerst achter Sander aanging en vervolgens midden op het pad bleef staan terwijl ik er nog langs moest. Hij deed niks dankzij mijn negeer tactiek. Achter Martijn die achter mij fietste ging hij vervolgens wel weer aan.
Tegen een uur of 1 een zware regenbui gehad. We hebben even geschuild bij een verlaten boerderij, en de regen trok binnen een kwartier weer weg. Rond een uur of 6 komen we aan bij Villeneuve sur Lot. Sander is tegen die tijd helemaal gesloopt: vooral pijn in heupen en knieën. Villeneuve is een stadje met een vreemde sfeer: veel randgroepgevallen en een wat onheilspellend gevoel dat in het stadje hangt. We bellen even naar het hotel dat we er zo rond een uur of 8 zijn en dat lukt precies. Tussen Villeneuve en Cancon nog een klimmetje gehad en vlak voor het stadje nog een laatste heel steile. Om 8 uur komen we dan aan in het hotel. Die dag hebben we uiteindelijk 125 kilometer gefietst.
Het hotel is ouderwets maar prima. Wel sfeervol. Het eten is redelijk maar het vult prima.

Toulouse - Bordeaux. Dag 2. Toulouse - Montauban

Zaterdag 18 mei

Om kwart voor zeven aangekomen in Toulouse. Gezien de korte nacht nog behoorlijk fris opgestaan. Eerst wat rondgefietst in Toulouse om de kathedraal te bekijken en wat andere bezienswaardigheden. Om 10.00 vertrokken uit Toulouse; net even buiten Toulouse omgekleed bij een parkeerterreintje. Op dat punt is Sander bijna aangereden door een of andere beperkte. Eerste tussenstop rond half twaalf is Grenada. Grenada is het eerste Bastide stadje dat we aandoen. Daar was een klein, heel druk marktje.

 In de omgeving geen kip op straat; iedereen is blijkbaar midden in het dorp op de markt. Het marktplein is overdekt met een houten, heel oude overkapping. Erg mooi!

Zo rond half drie aangekomen bij het eerste hotel in Montauban. De eerste dag zo´n 70 km gefietst. Volgens planning zou dat overigens circa 50 km moeten zijn. Het viel niet tegen maar zeker ook niet mee. Wel zat er een stevige klim in. Die heb ik veel te snel gefietst dus kwam ik ook helemaal kapot boven aan. Precies op het moment dat we bij het hotel aankwamen reed Rob lek. Hij heeft hem meteen geplakt maar kreeg hem niet helemaal goed opgepompt. Het hotel was een soort van Formule1 hotel met minimale voorzieningen maar ook minimale prijzen: 70 euro voor de overnachting voor 6 personen en 4,50 pp voor het ontbijt! Eenmaal geïnstalleerd en even op bed gelegen zijn we naar Montauban zelf gefietst. Ook gedoucht in de kleinste doucheruimte ooit. Op de heenweg rijdt Sander met zijn trapper tegen een paaltje aan, maakt een saldo door de lucht en valt. Gelukkig, gelukkig valt de schade enorm mee! Alleen een blauwe plek op zijn onderrug en verder alleen de trapper van de fiets kapot. Ook de telefoon die door de lucht vloog doet het gewoon nog. Vervolgens is Robs band wederom leeg. Martijn rijdt terug voor de reserve achterband die hij bij zich heeft. Reinout, Sander, Ezrah en ik gaan vast door naar Montauban en zoeken een plaatsje op het terras uit. Het gaat allemaal vrij voorspoedig en Martijn en Rob komen kort daarna. Redelijk lekker gegeten in een restaurantje. Om ongeveer 10.00 komen we weer terug  in het hotel. De rest gaat nog even een afzakkertje nemen maar ik ga meteen slapen, bekaf. Heerlijk geslapen en net even voor 7 weer wakker geworden. 

Toulouse - Bordeaux. Dag 1, op weg naar Toulouse

Vanuit huis vertrokken om 10.00. Dat was redelijk aan de vroege kant, aangezien de trein vanuit Arnhem pas vertrekt om 10.37, maar ik had weinig zin om thuis een beetje de naar de klok te zitten kijken. Ruim op tijd aangekomen op het station van Arnhem. Het was rustig in de trein dus het was gelukkig niet zo'n probleem dat ik niet mijn fiets op de daarvoor bestemde plaats neerzette. Deze plek ging prima, al moest ik er wel bij blijven zitten om hem vast te grijpen als hij omviel. Overstappen in Utrecht en vervolgens richting Den Haag centraal. 

Vanaf daar gefietst richting Den Haag HS. Op zich een kippestukkie maar toch wel een paar keer verkeerd gefietst. Ik was echt nog heel erg vroeg; ruim een uur voor de afgesproken tijd. We hadden afgesproken net na 13.00 u. Op HS aangekomen en voor het station gewacht op de rest. Ge smst en gebeld; de rest bleek op het perron bij de rookpaal te staan. De trein vertrekt zo rond 13.30u. richting Kortrijk. De ruimte voor de fietsen was hartstikke vol; er was een groepje van drie Belgische fietsers die bnaar Antwerpen gingen.(volgens Martijn randgroepjongeren op onder begeleiding op gedwongen fietstocht  - ik zag dat niet zo, dus wie is er nu rechts?). De ruimte was beperkt maar gelukkig met een beetje inschikken en tassen afhalen etc paste het allemaal  net.  Op Kortrijk overgestapt op de trein richting Lille; lekker de ruimte in de coupe (opklapstoelen). Vanuit Lille de TGV richting Parijs - Gare du Nord. Fietsen rechtop gehangen in een speciaal fiets compartiment. In Parijs aangekomen rond een uur of 9. Daar  hadden we een uur of 2 en half om de nachttrein richting Toulouse te pakken. Kort tourtochtje door Parijs langs het Centre Pompidou en de Notre Dame naar het Gare d'Austerlitz. Ook wat te eten en te drinken ingeslagen voor de nacht. Op het Gare d'Austerlitz aangesproken door een oh oh Gerso met een vaag verhaal over dat hij beroofd was en naar Cannes moest om zijn zoontje op te halen. Omdat het toch nog wel even duurde hebben we langs de Seine gewacht en wat bier gedronken. Zo rond half twaalf vertrek van de nachttrein richting Toulouse. Alles was keurig geregeld: onze coupe was meteen naast de plek waar de fietsen stonden. Lekker rood wijntje gedronken in de trein; daarna weinig geslapen en nog onrustig ook. 

Langs de rivieren (22 juni 2013)

22 juni 2013

Vandaag een rivierenroute gefietst. Om 10.15 op de fiets gestapt; richting Driel. Daar recht naar boven richting de Rijn. Je gaat dan vlak langs de Riethorst, het noordelijk deel van Schuytgraaf. Erg mooi pad, dat ik nog niet kende. Vervolgens helemaal de Rijn gevolgd langs Arnhem. Onder de spoorbrug door en richting Huissen. 

Vanaf Huissen naar beneden, langs het Pannerdens kanaal en helemaal doorgefietst tot het punt waar Waal en Rijn splitsen. Uit de verte is Kasteel Doorneburg te zien.

Van daar in oostelijke richting langs Bemmel, Gendt en Haalderen tot de tweede brug bij Nijmegen. Op dat laatste stuk heb ik erg veel tegenwind gehad, maar toch nog redelijk kunnen doorfietsen. Wat opviel, was dat er veel mensen aan het oefenen waren voor de vierdaagse; veel typische wandelaars met grote rugzakken gezien. De meesten deden het overigens rustig aan.

Na de brug bij Nijmegen ben ik weer in noordelijke richting gefietst langs Oosterhout met een forse duw in de rug; met gemak 28 km/u gereden. Uiteindelijk 53,22 km gefietst/21.98 gemiddeld/en 2u 25 minuten onderweg geweest. Totaalkm op de fiets nu: 898 km. Geen verkeerd ritje maar niet heel erg afwisselend. Misschien is het wel leuk om een volgende keer richting Lobith te fietsen en kijken of je de Waal daar ergens kunt oversteken om dan vervolgens onderlangs bij Berg en Dal richting Nijmegen te fietsen. Maar dat staat dan weer net niet op mijn kaart. 

Het batterijtje van de fietscomputer is wel op helaas, dus doortellen is er waarschijnlijk niet bij. Balen is ook dat ik de hele instellingen weer moet doen, wieldiameter instellen etc. 

Volgende week zaterdag richting Haarlem met Laurens samen. Ik kan niet wachten!