Radio Kootwijk

Deze stond al een tijd op mijn lijstje: over de Veluwe naar Radio Kootwijk. Er stond deze zondag niets op het programma, maar ik ben toch redelijk bijtijds vertrokken om niet al te laat weer terug te zijn. Goed 10 uur op de fiets.

Zoals al veel vaker gefietst: via Driel, over de Drielse Rijndijk over de brug met de A50. Door Heelsum (prachtig dorp!, knpt 87) over het golfterrein naar Wofheze. Het pad was vanaf daar heel smal en ik zat achter een stel bejaarden dus dat schoot niet erg op. Lang restaurant planken Wambuis richting Mossel - Otterlo. Vorige keer dat ik naar Otterlo ging, fietste ik via de N310 wat een redelijk saai stuk is, maar je kan blijkbaar ook door de bossen. Erg mooi allemaal!

Vlakbij Otterlo op de knooppuntenkaart gekeken langs de weg en daar heb ik de afstand verkeerd gelezen: naar het volgende knooppunt zou zoals ik het las ongeveer 15 km zijn terwijl het maar 5,5 was. Vandaar dat je niet goed oplet en veel te ver doorfietst. Ik zat dus goed en wel in Stroe, wat bijna 8 km voorbij mijn afslag was. Ook een stuk hoger en westelijker dan Radio Kootwijk. Op gegeven moment kwam ik er wel uit waar ik zat, maar al met al toch zo'n 15 km extra gefietst. In Harskamp kon je duidelijk zien dat het de Dag des Heren was: veel kerkgangers in het zwart. 

Om iets voor 1 uur aangekomen bij het gebouw van |Radio Kootwijk. Ik vind het een erg mooi gebouw. Midden op de hei, terwijl ik me dacht te herinneren dat het midden in het bos stond. Dat moet ik nog maar eens nazoeken/navragen. In ieder geval ben ik er even gaan zitten om wat te eten en te drinken. Ik had er toen in de gauwigheid al 52 kilometer op zitten. Overigens - tot dan toe wel heel makkelijk gefietst.Ik had een behoorlijk windje in de rug. Wel balen als je weet dat je deze daarna ook tegen gaat krijgen.

De weg terug ging snel: ik had de heenweg toch wel heel behoorlijk omgefietst. Ook een nieuw knooppunt tegengekomen dat nog niet op mijn kaart stond, 44. Daarna nog eenmaal verkeerd gefietst: de knooppunten telden af van 15-14 tot 13. Ik heb 12 ook nog meegepakt, maar die lag helemaal uit de route. Soms liggen ze dichter bij elkaar dan je denkt, de knooppunten. Toen ik erachter kwam even lopen wikken en wegen: terugfietsen (niet leuk zelfde weg twee maal) of doorfietsen (en een flink stuk verder qua afstand) Dus besloten om 2,4 km terug te fietsen langs dezelfde weg tot Hoenderloo. Verder vooral rechttoe-rechtaan gefietst: vooral veel kilometers gemaakt langs de N804. Beetje saaie weg; ook zwaar vanwege de tegenwind. Je hebt ook weinig keus: langs beide kanten geen afslag en hekken dus je moet wel.  Langs Deelen gefietst waar een piepklein militair museum is. Uiteindelijk duik je bij knoppunt 3 de bossen weer in en dan trap je zo weer veel sneller de kilometers weg. Het bospad is overigens nog best steil omhoog. Daarna door Arnhem over de  oude brug, langs het Gelredome en de Ohra naar huis gefietst. 

Stats: 89,95 km afstand/4.30u en 34 sec op de fiets gezeten;gemiddeld 19,94 km/u gefietste. Dat gemiddelde ging vooral de laatste 10 kilometer drastisch omlaag. Max 32,05 km/u.

5 april '14 - met Quinten over de Posbank gefietst

Om samen met Quinten te oefenen voor zijn fietstocht naar Rome, hebben we een ritje gemaakt over de Posbank.  Twee bidons met limonade mee, twee flesjes water en Simone had nog even snel brood gesmeerd voor onderweg. Het weer was fantastisch om te fietsen: net 20 graden; bijna geen wind.Van dat heerlijke vroege voorjaarsweer.

We zijn ca kwart voor 2 vertrokken richting Driel; daar de Drielsedijk op richting de A50. Over de A 50 terug gefietst richting Arnhem en bij knooppunt 37 noordelijk gefietst om zo boven Arnhem langs te kunnen fietsen. 

Vanaf dit knooppunt ga je over de Holleweg behoorlijk steil omhoog+ niet lang, maar wel een behoorlijk pittig klimmetje. Het zweet gutste over mijn kop. Goeie oefening in ieder geval voor straks! Bovenaan hebben we even wat gegeten en gedronken. 

Vanaf dat punt gingen we door Oosterbeek in noordelijke richting richting knooppunt 38. Prachtig fietspad waar je normaal gesproken niet zo snel komt. Over de Amsterdamseweg richting knooppunten 45 en 46. Het oorspronkelijk plan was om dan verder te gaan over de Schelmseweg, maar we besloten om nog iets verder te gaan en onder de A12 door richting knooppunt 04 te rijden zodat je over de Posbank- Rozendaalseveld fietst. Na de A12 kom je langs Schaarsbergen+ daarna de Koningsweg en over de A 50. 

Na de A 50 over de brug ga je weer het bos en de hei in.

Rozendaalsveld: bekend stuk waar ik vaak hardgelopen heb. Ook de Rozendaalseveldloop gaat deels over hetzelfde stuk. Niet al te ver van waar deze foto genomen is, slaan we rechtsaf en komen we bij een kleine parkeerplaats (hondenlosloopgebied) waar we weer even gezegetn hebben. Toen zat er zo'n 30 kilometer op. Veel honden daar maar ze werden niet al te opdringerig. Verder gefietst en toen kwamen we bij het punt waar we op vrijdagavond altijd vertrekken voor het hardlopen, knooppunt 67. 

Door Rozendaal zijn we langs het kasteel gefietst, en vervolgens door Arnhem, door de stad en over de oude brug weer richting huis gegaan. 

Het was een erg leuke tocht en ook bijzonder gezellig met Quinten; we hebben over van alles en nog wat gepraat.Over zelfstandig rijdende auto's en dat een rijbewijs in de toekomst misschien helemaal niet meer nodig is en nog veel meer. In totaal: 3 uur en een kwartier weggeweest; waarvan 2.32 u en 10 seconden gefietst. 45 en halve kilometer gefietst met een gemiddelde snelheid van 18.48 km/u en maximaal 38,4.  

Dublin maart 2014

Donderdag 13 maart.

Rustige vlucht gehad naar Dublin.  Het vertrek was vanaf vliegveld Eindhoven - makkelijk parkeren en snel bereikbaar. Op de heenweg gaf de navigatie aan dat er file stond op de A50. Simone keek snel na op haar telefoon wat er aan de hand was en er bleek een zwaar ongeval te zijn gebeurd waardoor de weg volledig afgesloten was. Gelukkig waren we er op tijd achter zodat we om konden rijden via de A15 - A2 en het vliegtuig nog ruim op tijd haalden. Simone's moeder en Isabella waren mee om ons uit te zwaaien en die gingen ook meteen weer weg. Isabella was erg verdrietig, maar dat duurt gelukkig nooit zo lang. Vliegveld Eindhoven is klein maar overzichtelijk; inchecken ging snel; even de tassen wegen, door de paspoort en toen konden we vrij snel al naar de gate. |Nogmaals,prima vlucht gehad, circa kwart over 7 geland in Dublin.



In Dublin is het een heel stuk kouder dan in Nederland. Hier was het 17 graden en je kon makkelijk zonder jas; daar was het een heel stuk kouder - net boven de tien graden en gewoon winterjassenweer. Vanaf het vliegveld konden we met de bus (aircoach) richting stad. Vanaf het vliegveld ga je door heel wisselende buurten. Eerst door chique buitenwijken, maar hoe meer richting centrum, hoe meer slechte winkelstraten a la Hommelseweg je tegenkwam. Op straat zagen we al de eerste groene hoeden lopen; St. Patricksday komt er aan.  5 haltes en de bus stop om de hoek bij het hotel. Het hotel zag er heel chic uit - misschien wel iets te. 5 sterren en onderdeel van de Hilton groep. De kamer was heel mooi; lekker ruim, twee prima stoelen en met ligbad. Uitstekend bed, al was het dekbed in de nacht vaak weer te warm. Rond een uur of negen zijn we op zoek gegaan naar wat te eten. Redelijk dichtbij in Grafton street was een Burger King: prima. Goed 10 uur lagen we al op bed.

Vrijdag 14 maart

Uiteraard lekker uitgeslapen. Vrijdag is de enige dag dat we in Dublin zijn en de kerken open zijn. Zaterdag en zondag sowieso niet en maandag is |St.

St. Patricks Cathedral

Patricksday. Er staan er twee op het programma: St. Patricks Cathedral en Christ Church. Het ligt allemaal vlak bij elkaar: Dublin is niet groot.Ontbijt hebben we overgeslagen. Deels omdat we niets tegenkwamen op de heenweg richting St. Patricks en deels omdat we nog niet zo'n honger hadden. In de kerk werd koffie en allerlei verschillende koek en gebak uitgedeeld, waar je zelf een bijdrage mocht doen voor het goede doel. Dat was heel erg leuk gedaan, en erg lekker. Flapjacks. De kerk zelf was niet bijzonder groot; wel mooi. Jonathan Swift ligt er begraven.

Christ Church

Richting Christchurch kwamen we langs het Rory Gallagher monument - groot woord;het is een naamplaat aan de muur en zijn gitaar eronder. Christchurch was mooi: vooral de cryptes eronder zijn verrassend groot en er was een prima film te zien over de geschiedenis van Ierland, Dublin en Christchurch. 
*Na het bezoek aan deze twee kerken zijn we doorgegaan naar TempleBar om daar bij restaurant Milano iets te eten. Daarna langs de rivier gelopen (direct on de hoek) en over de ha'penny bridge. Daar is de clip voor Old Town van Phil Lynott opgenomen - heel duidelijk herkenbaar! Ook het standbeeld hebben we gezien; dat staat in een zijstraat an Grafton street, nl Harry street. Het standbeeld staat pal tegen en terras aan en valt amper op. Er stond niemand bij te kijken en iedereen loopt er langs zonder er zelfs maar naar te kijken. Ongelooflijk.Daarna richting hotel om wat uit te rusten voor de avond. 

En dan was het zover: richting O2 voor het concert van Dixie Chicks. Met de bus was nogal een mijl op 7 en lopend iets meer dan een half uur. Wel koud zo zonder winterjas. Buiten hebben we nog snel een hamburger gegeten bij een standje; best lekker maar niet heel erg.  
De eerste band was Dierks Bentley. Meteen al hartstikke leuk; lekkere, vlotte country. Veel enthousiasme en lekker gespeeld. Ze deden ook een stukje U2, voor de Dubliners. Het viel helemaal niks tegen. 

Precies om 8 uur begon de Dixie Chicks. Toen ze opkwamen was het gejuich oorverdovend en het ging lang door. Nathalie leek erg nerveus; bijna of ze er geen zin in had. De twee zussen daarentegen straalden helemaal. De plaatsen waar we stonden waren geweldig: bijna helemaal vooraan en aangezien mensen in Ierland niet zo lang zijn, kon ik het meer dan uitstekend zien. Het optreden duurde precies een uur. De setting was beperkt: geen groot scherm op de achtergrond; klein drumstel en alles heel klein gehouden. Toch apart voor een band die ooit een van de grootste van de VS is geweest. Alle nummers die gespeeld werden, kennen we helemaal uit ons hoofd, en we waren niet de enige. Veel fans in de zaal zongen alle nummers woord voor woord mee. Zonde dat zo'n band midden in hun carrière ineens verdwijnt als het ware. 
Het optreden was ook exact om 9 uur afgelopen, 11 nummers later. Leuk was de cover van Miley Cyrus, Wrecking Ball. Goed nummer, prachtige uitvoering.Na afloop wilde het publiek meer, maar helaas: het zaallicht was onverbiddelijk en het was echt afgelopen. Heel goed optreden en we hadden nooit gedacht ze ooit nog te zullen zien.

Zac Brown Band

Als laatste was de Zac Brown Band. Voor die tijd buiten even wat gedronken (bier: 6,50!)We hadden al wat muziek van Zac Brown gedownload en ik vond het wel aardig maar niet heel erg goed. Het optreden pakte echter vanaf het eerste moment. Lekkere nummers en vooral heel erg goede muzikanten. Met name de violist was virtuoos. Genoten van het optreden en vooral toen ze tegen het eind van het optreden enter sandman van Metallica speelden. Prima versie, gevolgd door Kashmir van Led Zeppelin. Zag ik niet aankomen en het duurde even voor ik het kon thuisbrengen. Twee dingen vielen me op tijdens het hele concert. Het lijkt er op dat country zijn grenzen aan het verkennen is: alledrie bands deden een cover die buiten het country genre valt. Het andere is dat het publiek jonger was dan ik verwacht had en zeker niet een provinciaal 50+ publiek. Goeie ontwikkeling; er gebeurt echt wat op muzikaal gebied.
Na de optredens zijn we rechtstreeks naar het hotel gelopen.

Zaterdag 15 maart

Zaterdag is een mooie dag om wat winkels af te lopen.'s ochtends eerst ontbeten bij de starbucks in een zijstraat van Grafton Street. Aardige mensen en prima voor een eenvoudig ontbijtje (panini met mozarella en geroosterde tomaten). We hebben niet in het hotel ontbeten vanwege de prijs: 19 euro pp.Bovendien was er een dresscode voor het ontbijt. Qua winkelen niet veel heel bijzonders gezien. We zijn naar het noordelijk deel van het centrum gelopen, over o'Connelstreet en toen weer terug naar de buurt rondom Temple bar.  Wat wel erg mooi was, was het powerhouse towncourt; een overdekt winkelcentrumpje met heel mooie winkels van 'niveau'. Verder vooral veel gelopen maar weinig gekocht. Overal zag je steeds meer mensen in st. Patricks outfit: grote groene hoeden, sowieso veel groen en leprechaun outfits. Erg leuk.
's Middag even dutje gedaan in het Hotel; 's avonds gegeten bij Milano en daarna nog een paar biertjes gedronken in het Bad Ass café. Daar heeft Sinead o'Connor blijkbaar nog gewerkt. Ooit. 

Zondag 16 maart. 

Met een fikse spierpijn opgestaan; toch niet gewend aan wandelen. Als eertse weer lekker ontbeten bij Starbucks. Daarna het begin van de hardloopwedstrijd gezien; ook daar veel meer en minder verklede hardlopers.

Jammer dat ik geen hardloopspullen bij me had, anders had ik graag meegedaan.

Het plan was om vandaag naar Trinity te gaan. De belangrijkste attractie is het Book of Kells. De rij was helaas erg lang en schoot helemaal niet op, dus na een kwartier besloten we om het Book of Kells te laten voor wat het was en naar the National gallery te gaan. Dat was een goede zet! Het was gratis; hartstikke mooie collectie en prima te doen qua drukte. Ze hebben er van alles: Rembrandt, Vermeer, Jan Steen, Frans Hals. Picasso, Velazques, Gris, Caravaggio, Breughel, Rubens. Heel mooi. 
Daarna hadden we nog wel tijd, zin en puf om naar Dublin Castle te gaan. Mooie zalen, veel historie. We hebben gegeten bij de Gourmet Burger; lekker, goed en simpel eten. Op de terugweg langs het Bad Ass cafe nog wat gedronken.

Maandag 17 maart, St. Patricksday

's ochtends weer een lichte spierpijn. Voor de derde keer op rij ontbeten bij de Starbucks, en vandaar op weg om een plekje te vinden langs de route van de St. Patricks parade. De Parade begint in noord, bij Croydon street, en eindigt bij de st Patricks Cathedral. Wij stonden hier. Vanaf iets voor half twaalf; het was op dat moment al aardig druk, maar je kon nog wel goed zien. Pas ruim anderhalf uur later was de parade aangekomen bij het punt waar wij stonden. Ze  hadden duidelijk voor een thema en indeling gekozen; het werd steeds aangekondigd met spandoeken wat de volgende groep uit ging beelden.De parade was om ongeveer twee uur afgelopen en daarna waren de straten helemaal overvol: koninginnedag in Amsterdam. We zijn het Bad ass cafe ingedoken. Daar was live muziek en een ongelooflijk uitgelaten gezellige sfeer. Het was ontzettend leuk, echt een memorabele middag. Stevig gedronken en daarna nog even wat gegeten bij de Gourmet Burger. Daarna meteen naar het hotel waar we om een uur of 7, 8 waren. Meteen in slaap gevallen. 

Dinsdag 18 maart.

En dan is het ineens ook weer voorbij. Lang geslapen, bijna klokje rond en dat was maar goed ook. Ik was niet helemaal fris, maar het viel alleszins mee. Om 10 uur de bus terug. Op het vliegveld ook voor Lauerens en Quinten een cadeautje gekocht (Ierse T-shirts). Om kwart over een zaten we in de lucht.Kwart voor vier geland op Eindhoven. Heerlijk vakantie, die veel langer dan vijf dagen leek te duren.