Dagje door Rome

Woensdag 17 juli 2013

Omdat Simone's moeder bij ons op de camping was, konden Simone en ik samen een dagje Rome doen. Zo rond een uur of elf zijn we richting Rome gereden, met de auto. In eerste instantie was het nog even zoeken naar een goede parkeerplaats, zeker omdat het verkeer in Rome behoorlijk druk is. Toch konden we de auto al snel kwijt in een heel grote, ondergrondse parkeergarage bij Villa Borghese. Die was heel rustig, met lekker ruime plekken. Voor Italiaanse begrippen een dure garage (2 euro/uur; tweemaal zo duur als op straat) maar dat is nog steeds goedkoper dan in Arnhem. Bovendien een veilig gevoel. Er stond nog 1 andere Nederlander; verder geen enkel ander Nederlands kenteken in Rome gezien. Toch valt het rijden door de stad mee; het is druk maar heel goed te doen. 
Vanuit de parkeergarage  kwamen we na een lange ondergrondse tunnel uit bij het metrostation Spagna. De uitgang was direct bij de Spaanse trappen om de hoek.

Toch maar snel even de Spaanse trappen en de fontein van Bernini daaronder bekeken en toen richting het Piazza del Popoli. Op het Plein staan drie kerken; daarvan wilde ik de S. Maria del Popolo nogmaals in om de Chigli kapel van Bernini te zien, maar helaas: kerk was gesloten tot 4 uur. Poging drie dus ook niet gelukt. 
De andere twee kerken zijn de S.Maria in Montesanto en de S.Maria dei Miracoli. Deze laatste zijn we ingegaan. Mooie kerk, maar niet superbijzonder.Wel mooi zijn de beelden achter het altaar die naar voren komen en afbeelding van de maagd Maria 'vasthouden'. 

Vanuit het Piazza del Popoli zijn we de Porta Popolo onderdoor gegaan naar het Flaminia. De poort is echt een scheiding tussen het mooie, klassieke Rome, en de drukke moderne stad. Op Flaminia rijden bussen, auto's en trams af en aan. Met de metro zijn we richting Termini gegaan, en vandaar uit via de Via Cavour richting de Santa Maria Maggiore, een van de grotere en belangrijkere kerken van Rome. (wikipedia). Op de Via del Esquilino wat gegeten (pasta con ragout, lekker maar de fettucini was niet vers) en daarna de kerk bekeken. Mooi. 

Achter de S.Maria Maggiore hebben we de Via Merulana genomen. Daar in een klein winkeltje wat water gekocht. Dan door het park langs de viale del Monte Oppio, Om vervolgens toch onverwacht bij het collosseum terecht te komen. Deze links gepasseerd en via de Via san Giovanni in Laterano naar de San Clemente gelopen. Dit is de kerk met drie lagen: de huidige kerk uit de 11e eeuw; daaronder zijn opgravingen van de kerk daarvoor uit de 4e eeuw en daar weer onder een kerk, of eigenlijk tempel voor de mithras cultus uit de 2e eeuw. (wikipedia). Het is mooi, maar vooral bijzonder. 

Na de San Clemente zijn we terug gelopen langs het collosseum; langs de Via del Fori Imperiali en het forum naar de san Marco kerk. Ook mooi, maar niet erg bijzonder. Na de San Marco kerk zijn we doorgelopen naar de Gesu kerk; deze is wel heel bijzonder. Met name het plafond dat bijna letterlijk naar je toekomt maakt indruk. Er stond een spiegel opgesteld waarmee je het geheel nog beter kon zien. Erg mooi.

Als je in Rome loopt, kom je altijd wel onverwachte dingen tegen. Zo kwamen we langs de Area Sacra op het Largo di Torre Argentina. In de capitoolgids lazen we dat dit de

plaats is waar Julius Caesar vermoord is in 44 v. Christus. Er is een opvangcentrum voor straatkatten en we zagen inderdaad meerdere straatkatten tussen de ruïnes scharrelen.

Als laatste hebben we het Piazza Navona bezocht met de Sant'Agnese in Agone. Op het Piazza zelf was het erg druk, maar dat is nooit vervelend. Vanuit het Piazza Navona zijn we teruggelopen naar de Spaanse trappen. Onderweg kwamen we nog een drietal zuilen tegen die ik zo snel niet kon plaatsen. Even zoeken dus welke het precies waren! 

Al met al een heerlijk dagje Rome en heel veel af kunnen strepen wat we nog niet gezien hadden. Eindconclusie is altijd: we moeten nog een keer terug om de rest te zien!

Kijk, dit is nog eens een stoer verhaal: http://por.lindad.nl/Porcelijn-Romereis.pdf

Een verslag van een gezin met kleine kinderen dat op de fiets naar Rome gaat. Inspirerend!

Dag 3. Arnhem-Haarlem-IJmuiden-Oegstgeest en terug

Best goed geslapen op het matras op zolder; Laurens had duidelijk minder goed geslapen, hij had veel wakker gelegen en was nog niet helemaal goed wakker. 

Joost hoefde pas om 9 uur de deur uit, dus we hadden gelukkig redelijk ruim de tijd en we konden Wieneke en de kinderen nog zien voor we vertrokken. Net voor negen uur zijn we op de fiets gestapt voor de terugreis. Meteen merkten we al dat de wind heel gunstig stond: pal in de rug! Heerlijk. We fietsten eerst dwars door Leiden heen richting Leiderdorp en daarna langs de Oude Rijn. Het pad slingerde langs de rivier; best prettig fietsen. 

Vervolgens fietsten we via Alphen aan de Rijn en Bodegraven richting Woerden. In Woerden zijn we even gestopt om even uit te rusten en iets te eten. Daar hadden we er al weer circa 50 kilometer op zitten. Het ging echt veel sneller dan de dagen ervoor. Vanuit Woerden fiets je via Vleuten Utrecht Leidsche Rijn binnen en dan staan er dus totaal geen fietsbordjes meer. En dan kom je dus behoorlijk aan het zoeken en ben je blij dat je een kompasje op je fiets hebt zitten, zodat je in ieder geval weet dat je in de goede richting fietst - naar het Oosten. Na een tijdje kom je dan weer goed uit en in zijn we in Utrecht gekomen. Daar stonden we op de kaart te kijken en werden we zomaar geholpen door iemand die ook fietste. Hij kon ons vertellen welke kant we op moesten om weer aan de andere kant van Utrecht te komen. Op het bordje waar we bij stonden, stond Zeist namelijk wel aangegeven maar dat leek niet gunstig qua richting. En dat was dus ook zo. Aardige mensen kom je toch tegen op de fiets! Door Utrecht kwamen we ontelbaar veel stoplichten tegen, maar op gegeven moment zaten we op de goede route richting Zeist. Tijd om wat te eten; in Bunnik was alles dicht, dus toen zijn we doorgegaan naar Zeist. We passeerden Slot Zeist opnieuw en in de grote winkelstraat daar zijn we weer bij een snackbar gestopt: Broodje Seyst.(weer hamburger, patat en cola). Het leuke is, dat ook daar weer volop belangstelling was voor waar we naar toe gingen en werden we ook weer geholpen met de richting.  (vanaf hier geen foto's meer telefoon was vol).

Na Zeist was het buffelen; de vermoeidheid sloeg toe maar met die meewind ga je vanzelf hard fietsen. We zaten de hele tijd zo rond de 26 km per uur. Uiteindelijk net zo zwaar dus als 18 km per uur met tegenwind. Na Zeist komt het rijtje Driebergen (weer seminarie gepasseerd) - Doorn - Leersum - Amerongen - Elst en Rhenen. Bij Rhenen op dezelfde plek weer de brug over en het laatste stuk op de eindeloze dijk gefietst. Dat was nog ruim 20 kilometer. En die was best zwaar: veel zadelpijn en omdat je al bijna thuis bent, ging het tempo er absoluut niet af.Op ongeveer 10 kilometer zijn we een laatste keer gestopt; helaas was alle water al op (volgende keer extra bidons of flessen water meenemen!) en we hebben sultana's gegeten. Omgeveer half vijf kwamen we aan. Op de parkeerplaats zagen we Simone's auto al staan. Ik was helemaal kapot toen we aankwamen. 

Stats: totaal gefietst: 304,96 km. 15 uur en 33 minuten effectief gefietst. Gemiddelde snelheid: 19.59 km/u. Maximum: 31.79 km/u. En dit is de route:

Dag 2. Arnhem-Haarlem -IJmuiden-Oegstgeest en terug

Dag 2. 30 juni 2013

Prima geslapen bij Ad en Corrie. Lekker uitgebreid ontbeten. Pappie heeft mijn ketting gesmeerd en ook nog even snel de fiets een beetje schoongemaakt. Altijd prettig!

Rond half twee zijn we met zijn vieren op weg gegaan naar IJmuiden voor de verjaardag van Sepp's 1e verjaardag. Leuk tochtje; dit stuk heb ik vroeger eindeloos vaak gefietst, zowel naar school als later ook naar de oefenruimte op de Vergierdeweg in Noord. Het weer zat helemaal mee; erg zonnig. De eerste dag was helemaal bewolkt geweest maar desondanks was mijn kop behoorlijk rood 

geworden. Van mijn vader kon ik een pet lenen en dat was ook echt wel nodig. 

Zo rond half drie kwamen we aan in IJmuiden waar Simone en Isabella al waren. (die waren overigens eerst naar tante Ria geweest die een nachtje in het ziekenhuis had doorgebracht vanwege een allergische reactie op zalm; het ging weer goed met haar). Gezellig gehad op de verjaardag al zijn we na 5 kwartier al weer vertrokken.

Van IJmuiden naar Oegstgeest kun je vrijwel de gehele route door de duinen fietsen en dat hebben we ook gedaan. Even verderop bij Sebas en Saskia langs de Herenduinweg richting zee begint een nieuw fietspad door de duinen wat slingerend naar Parnassia gaat. Prachtige route, al is doorfietsen er niet bij. Heel bochtig en ook erg veel wandelaars en andere fietsers. In het gebied kwamen we ook oerossen tegen die doodgemoedereerd langs het pad lagen te herkauwen. 

We zijn op gegeven moment wel verkeerd gefietst waardoor we in Santpoort Noord uitkwamen. Daarna kwamen we langs het vogelmeer, Parnassia en voor je het weet ben je weer in Zandvoort langs de boulevard. Het was er behoorlijk druk, wat op zich niet gek was gezien het mooie weer op zondag. Bij de Zandvoorter (recht onder Bouwes) hebben we een joekel van een hamburger gegeten. De tent heette de Zandvoorter maar het had net zo goed de Amsterdammer kunnen heten; personeel was 100% Amsterdams. 

Op de boulevard Paulus Potter een paar mooie foto's van de zee gemaakt. Laurens fietst de weg weer op en een of andere halve gare buikige wielrenner begint te roepen. Hij kon er makkelijk langs maar dat zag hij toch anders. We hebben hem nog wat nageroepen maar ik vraag me af of hij het hoorde. Achterlijke. 

Het stuk naar Langevelderslag was zwaar. Heel harde tegenwind en daar hadden we niet op gerekend. We hebben het hele eind achter elkaar gefietst. Daarna nog een zelfde stuk naar Noordwijk. In Noordwijk zijn we afgezwaaid richting Leiden. Al vrij snel kwamen we bordjes Oegstgeest tegen. Het laatste stuk ging langs het Oegstgeesterkanaal; onder de A44 door en achteraf waren we toen al vlak in de buurt. Toch nog even door Oegstgeest gezocht, maar het is gelukkig niet groot. Om goed 7 uur kwamen we aan bij Joost en Wieneke. Die dag hebben we in totaal zo'n 60 kilometer gefietst, waarvan ca. 13 km naar IJmuiden en 47 naar Oegstgeest. Ik had verwacht dat het korter was. De gemiddelde snelheid was flink gedaald door alle tegenwind tot 18,4 zo'n beetje. Toch waren we nog behoorlijk fris toen we aankwamen. Dat viel helemaal niet tegen. 

Dag 1: Arnhem-Haarlem- IJmuiden-Oegstgeest en terug

Dag 1, 29 juni 2013

Laurens heeft net zijn eindexamen gedaan (en gehaald!) dus leek het me een leuk idee om eens samen met hem alleen wat te ondernemen. In Frankrijk bedacht ik me dat het leuk zou zijn om samen een flinke fietstocht te ondernemen. Ik stelde toen ik terug was voor en hij had er meteen zin in. 

Zaterdagochtend om goed negen uur zijn we vertrokken. Laurens fietste meteen weg in een tempo waarmee hij naar school fietst; dat was behoorlijk aan de snelle kant. Via Driel zijn we langs de Rijn gefietst tot Rhenen. Je fietst dan langs de rivier zonder enige beschutting. Het waaide behoorlijk dus stevig doortrappen. Wat je niet zo weet, is dat er nog aardig wat steenfabrieken zitten. Kleintjes, maar ook twee locaties van Wienerberger. Aan de overkant zie je ook meerdere grote fabrieken liggen waarvan je geen idee hebt wat er gemaakt wordt. Ook een klein stuk heel hobbelig fietspad wat uit twee sporen bestond. Aan de overkant van de Rijn zie je Rhenen heel mooi liggen. Rhenen ligt heel mooi hoog tegen een stuwwal aan. Over de brug en meteen er onderdoor.

Bij Rhenen de Rijn aan de bovenkant gevolgd. Vervolgens langs de provinciale weg langs de Utrechtse Heuvelrug: Elst, Amerongen en uiteindelijk in Zeist. In Doorn zijn we voor de eerste keer gestopt na een kilometer of 40. In Zeist  stonden we onverwacht voor slot Zeist; erg mooi en veel groter dan verwacht. Vanaf Zeist hebben we zoveel mogelijk de landelijke fietsroute LF4 gevolgd. Deze gaat dwars door de stad Utrecht heen. Helaas was daar maar beperkte bewegwijzering dus we raakten de route een paar keer kwijt. Ik ken de weg in Utrecht een beetje en we kwamen weer goed uit. Na Utrecht het Amsterdam-Rijnkanaal gevolgd tot Breukelen. Laurens kreeg last van spierpijn/kram in zijn benen dus daar hebben zijn we even bijgekomen in een bushokje, recht tegenover het hoofdkantoor van Structon. In Breukelen hadden we het idee om bij die grote van der Valk wat te gaan eten, maar net daarvoor zat een klein snackbarretje: Ed Kroket. Ook lekker en het andere voordeel is dat je je fiets goed in de gaten kunt houden. Hamburger, patat en cola. We hadden toen bijna 80 km in de benen zitten, dus nog een kleine 40 te gaan. 

Aan de andere kant van de A2 ga je een heel ander landschap in: Polder! Redelijk wat tegenwind ook hier omdat het een compleet lege vlakte is. Je komt al snel in steeds bekender gebied: Wilnis - Aalsmeer - Uithoorn - Hoofddorp. Het laatste stuk over de Geniedijk tot Vijfhuizen. We zijn aangekomen om 16.45u; het was 117 km en we hebben gemiddeld 19,6 km gemiddeld gefietst wat helemaal niet tegenviel  gezien alle tegenwind.