Goed half elf zaten we op de fiets en volgden we eerst de Memel, de rivier waar Kaunas aan ligt en vervolgens een zijstroom daarvan in noordelijke richting.
De eerste 25 km waren prima. Leuk bochtig weggetje door het bos. Vervolgens gingen we de snelweg over en toen werd het ronduit saai. Tientallen kilometers kaarsrechte weg tussen kale landbouwgebieden door en omdat er ook nog verkeer is dat stevig doorrijdt, fiets je noodgedwongenachter elkaar aan. Kilometer na kilometer.
Het laatste stuk ging eerst over een supersmal, wrakkig bruggetje waarna we in het bos terecht kwamen. Geen doorkomen aan en we konden alleen maar lopend verder met de fiets aan de hand.
Uiteindelijk kom je dan bij de camping aan en die blijkt niet te bestaan. Wel is er een soort yoga resort. Hartstikke mooi, maar geen camping. Volledig verlaten, midden in het bos.
Maar we hadden geluk; uiteindelijk bleek er een beheerder rond te lopen en na veel vijven en zessen mochten we blijven. Allemaal een eigen kamer met douche en toilet. Warm water en elektra. Wat wil een mens nog meer!
Morgen weer verder op de fiets en met een beetje geluk bereiken we Letland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten